♥ ♥. . . DAHIL Fiesta ng CAINTA maaga akong umuwi dahil alam kong mapapansin ako na wala sa bahay dahil paniguradong lahat ng mga folks ko nasa bahay. Kaya I stay at home at nakipagbonding nalang ako sa makukulit kong pinsan at sa pamangkin kong si YEYE . . .♥ ♥
♥ ♥ . . . Dahil SATURDAY naman naglinis ako ng room. Lunch time ng makatanggap ako ng tawag galing kay JEN to say na sa MONDAY yung meeting para sa CHRISTMAS party ng CYBER. I told her na pupunta ako. She asking me about MARK tinanong nya kung galit pa daw ako kay MARK I told her na hindi dahil I understand na nagawa lang naman yun ni MARK dahil nasaktan din sya. JEN told me na nakausap na nila si MARK and he want to talked to me kaya lang natatakot na baka until now galit pa daw ako. Kaya sabi ko kay JEN na sabihin kay Mark na di na ko galit dahil di naman talaga ako nagalit sa kanya. I promise JEN na kung ia-approuch ako ni MARK sa meeting mag-uusap na kami. Ayuko naman kasing magpasko na di kami nagkakausap diba. . . ♥ ♥
♥ ♥ . . . I spend my SUNDAY with ROVINA, ROCEL, ROSE ANNE and JANNICE kwentuhan at tambayan. Kami naman ni JAN ok na samin na magtawan mula sa kanila hanggang samin . Sabi ko sa kanya mas ok na yun mas tahimik, mas masaya hindi naman importante kong gaano karami ang nakakalam na kami dahil kung mas maraming nakakaalam mas malapit kami sa disgrasya. At masaya ako dahil sa muli naming pagbabalikan ni JAN nagkakalapit na ulit kami ni KUYA JHUN, KUYA OLAN at KUYA EXOR dahil si KUYA ABET missing in action na naman. . . . . ♥ ♥
♥ ♥ . . . Were getting busy sa school dahil malapit na ang christmas bukod sa madaming paper work eh kami pa ang pinamahala ni SIR DIAZ sa pagdedecorate ng school dahil di man kasi christian si SIR. Yung project nga naming parol si KUYA JHUN pinagawa ko para walang problema he he he he . . .. .
* * * I start to move on even my heart still bleeding. I know I need to move on dahil kungdi maiiwan ako sa kawalan. I know my heart wouldnt want to let CARL go but I realize every day I saw CARL I like him more and more. But I know need to let him go because I am not the girl he love . . . .
* * * After school sa VILLAGES na ko tumuloy, bwisit nga yung tricycle na nasakyan ko kung saan-saan pa naghatid bago ako ang ihatid. Nang dumating ako sina JEN, RANDY, DIANNE and MICHEAL palang ang nandoon naglalaro ng CARDS. Kaya nakisali ako sakanila pero dahil di naman ako marunong naging taga tapon lang ako ng cards ni MICHEAL. Kasi nga binggo lang naduduga na ko iyon pang POCKER malay ko bang maglaro nun. Nakakatawa nga eh natatalo namin ni MICHEAL si RANDY at CHRIS na kararating lang a minute ago ng dumating ako when isa-isa naring dumating sina CATH, VINCE, JAYPEE, IAN ( minus LYCA kasi my exam pa kaya nasa bording house) at syempre ang couple of the year na sina JANNETH at ANDOY na di mo makikitang naghihiwalay. Then si MARK yung pinakahuling dumating ng magtama yung mga mata namin nginitian ko lang sya ng tipid I know kapag ginawa ko yun magiging sinyales iyon for MARK na handa ko na syang kausapin. Kompleto na ang lahat pero nagpasya na tapusin muna yung round ng games na iyon dahil magbubunutan lang naman ng pangalan para sa munito at munita. At dahil laging talo sina RANDY at CHRIZ samin ni MICHEAL pumalit sina ANDOY at JAYPEE pero sa unang tapon palang ng baraha mukhang talo na yung dalawa at dahil sa sobrang kasiyahan di napigilan ang maggalitan at di sinasadyang m,ahataw ako ni JAYPEE sa braso at ako naman tanga nakalimutan ko na di ako dapat umaray pero too late to hide dahil di ko na naitago kay JAYPEE yung pasa ko na pagaling na pero masakit parin kahit papano. Di ko nga naiwasang tingnan si MARK ng usisain ni JAYPEE kung saan ko nakuha yung pasa at buti nalang nakuha ni CATH sa tingin si JAYPEE para di na muling mag-usisa. At para mawala ang tensyon sinimulan na ni JEN ang meeting.
* * * THANKS God dahil kahit papano nawala yung attention sa nangyari kanina dahil ang daming suggestion kung paano namin i-ce-celebrate ang CHRISTMAS party dahil last year si MERCY ang punong abala sa bagay na iyon na sakasamaang palad malayo samin. But on the other side yung utak ko na kay MARK I saw him sa dulo ng mga mata ko na napapatingin sya sakin pero kapag tumitingin ako sa kanya inaalis nya sa derection ko ang paningin nya. At di ko na kayang patagalin pa yung ganong sitwasyon kaya after meeting ako na lumapit kay MARK para mag-usap kami.
* * * Sa Billiard Room kami nag-usap. I start the conversation dahil I know if I waiting MARK to talk aabutin kami ng pasko at bagong taon di sya magsasalita at isa iyon sa mga bagay na di ko maintindihan kay MARK mula ng maghiwalay kami bcoz of GRETCH. Dahil since then I feel na para bang may pader sa pagitan namin, I felt he being away from me. Unti-unti syang lumalayo. I mean sweet parin kami, I still saw the caring na dati kong nakikita sa kanya pero alam ko theres something wrong, di ko maipaliwanag, di ko rin alam kung ano at bakit basta i know may nagbago. Para bang may kung anong pumipigil sa kanya na ilapit yung sarili nyang loob sakin since that happened.
I said "SORRY" and he said "SORRY TOO" Nagpaliwanag ako na I admit may kasalanan ako why he didnt succes sa panliligaw kay DIANNE pero pinaliwanag ko rin naman sa kanya na mismong si DIANNE rin ang nagsabi na mahal nya si RANDY and maybe inisip lang ni DIANNE na di lang saming tatlo magiging komplikado ang sitwasyon kungdi pati narin sa kanilang dalawa ni RANDY. MARK appologized about what he did, di daw nya alam kung paano sya haharap sakin after ng ginawa nya. He hate his self to hurting me not only psychological at physically. I feel MARK too much guilty dahil sa mga nangyari kaya I hug him from his back I told him na kalimutan na namin what ever happened ituring nalang namin na isang masamang panaginip at wag ng pag-usapan pa kahit kailan. Nang humarap sakin si MARK he has a tearing eyes ewan ko ba sa lalaking to' kung bakit nakasanayan na yang umiyak sa harap ko. Kaya nga until now di parin ako makapaniwala na isang MARK CHRISTOFFER ang magpapakita sakin ng kahinaan nya. I kiss MARK to his two eyes sabi ko wag na syang umiyak dahil ang totoo I get hurt if I saw him crying lalo na kung dahil sakin. MARK hold my shouder tiningnan na yung pasa ko and he say na hanggang ngayon di parin sya makapaniwala na nagawa nya yun sakin pero nagagawa ko parin syang patawarin at patawanin. And lighting the moment dinaan ko na sa biro ang lahat " ganyan ako kabait eh" after non sabay na kaming nagtawanan at niyakap ang isat-isa. And I know that moment tapos na yung issue between us. Wala ng samaan ng loob at tapos na ang malulungkot na kabanata samin ni MARK. . . .
* * * One down sa mga naging problema ko this fast few weeks. Thanks God bcoz nagkaayos kami ni MARK before christmas. Isa nalang ang problema ko na di ko alam kung kaya kong ayusin sa darating na pasko dahil I doubt na kaya kong ayusin ang gusot namin ni CARL dahil until now I still hurting and I feel the pain. Dahil sa tuwing makikita ko sya laging dalawang bagay ang nararamdaman ko ang pagmamahal ko sa kanya at ang galit ko. I dont think I can fix that lalo nat ni hindi nya alam kung ano ang tunay na dahilan ng pagbabago ng pakikitungo ko sa kanya. Ewan ko ba kung bakit si CARL ang nag-iisang lalakeng ang dali kong minahal pero ang hirap alisin yung galit na nararamdaman ko. At sa lahat ng lalakeng minahal ko kay CARL ko naramdaman ang takot na masakatan at harapin ang katotohanan.
How I wish my time pa to fix everything with CARL dahil sa totoo lang I always felt guilty everytime na magkasama kami ni JAN and I wish sana sya nalang si CARL, na sana si CARL nalang ang yakap ko at kasama ko sa mga oras na yun. I am sorry for JAN dahil I dont know what happened to me dahil kahit anong pilit kong I try to back the old feelings parang kaya ko lang ipakita yun sa kilos pero di na sa gawa at damdamin dahil ang totoo I feel na kasama ng labing isang bwan na lumipas naglaho at nakalimutan narin ng puso ko ang tumibok para kay JAN tulad ng dati.
BUT why of all time ngayon ko pa to naramdaman kung kailan wala ng CARL at nagawa ko pang makipagbalikan kay JAN. I dont wanna hurt JAN katulad ng pananakit nya sakin noon dahil I know he didt want to hurt me dahil pare-pareho lang kamin biktima ng tadhana, ng pagkakataon at ng mga pangyayarin. . . . . . ♥ ♥
to be continue . . . .