Ñð ÖÑè whð Kñëw †hê Rë£ Me !! - 168

♥ ♥ DISPERAS NG FIESTA SA ANGONO ♥ ♥

* * * I not suppost to be come kaya lang pinilit ako ni LYCA na pumunta sa MUNISIPYO dahil sasayaw ang CYBER. Pilitin ko man kasing wag magpaapekto sa mga problema at sa nararamdaman ko alam kong kailangan ko rin ng mahihingahan dahil sasabog ako kung di ko iyon gagawin. Kaya after ng DANCE number ng CYBER and when CATH approach me di na ko nagdalawang isip na umiyak sa kanya dahil feeling ko di na ko makakahinga kong patuloy ko paring kikimkimin yung totoong nararamdaman ko. Cath told me to be grave alam daw nya na kaya kong lampasan yun. Alam ko rin naman yun eh kaya lang naaawa ako sa sarili ko dahil lagi nalang akong bigo. I hold her na sana kaming dalawa nalang muna ang makakaalam ng lahat ng sinabi ko sa kanya ayuko ko kasing malaman pa ng iba ang katangahan ko.

Kung may dapat akong ikasaya sa mga nangyayari sakin sa oras na to' siguro yun yung kahit na anong mangyari nanjan ang mga tunay kong mga kaibigan ilang beses man akong madapa handa parin silang tulungan ako upang makabangon. Nagbibigay sakin ng lakas ng loob para lumaban dahil i know kahit matalo o manalo ako nasa likod ko sila ano mang mangyari.

After the second number ng CYBER nagpaalam na ko dahil i know umaga na matatapos yung show sa dami ng sasayaw baka di pa ko payagan mag punta sa FEISTA kung gagabihin ako. Pinilit ni Cath na ipahatid ako kay RYAN ng pumayag mismo si ANNE saka lang ako umoo mahirap na even i know di selosang tao si ANNE ayuko ng isa pang kaaway.

Sa dulo ng GDR nalang ako nagpahatid kay RYAN pero bago kami maghiwalay RYAN asking me kung bakit ako umiiyak. Kahit gusto kong magsinungaling at pagbulaanan yung katangahan ko i know RYAN knows the story already dahil nakita nya kaming magkausap ni CATH. RYAN told me na bakit di ko kausapin si CARL to make all clear. I told him na bakit pa gayung umamin na si MEAN ( we "MEAN" talked already she told me all the story behind sa kanila ni CARL at kahit konti masaya kong malaman na di sinasadya ni MEAn na ilihim sakin yung tungkol sa kanila ni CARL akala daw nya di na kasi importante dahil wala na naman syang feelings about CARL . Actually ibinigay pa nga nya sakin yung nagiisang picture nila ni CARL noong tour last year)

Bago pa muling tumulo ang luha ko itinaboy ko na si RYAN at after ng isang libo at isang pangungumbinsing ok na ko saka lang pumayag si gago na umalis at bumalik sa angono. . . ♥ ♥

♥ ♥ Kahit papano nakatulong sakin yung paglalabas ko ng sama ng loob kay CATH at pagbibigay ng payo ni RYAN kahit konti lumuwag yung dibdib ko kasi alam ko wala akong matatakbuhan bukod sa CYBER kung kayna kuya JHUN kasi baka bugbugin pa nila si CARL mas lalo ng lumala yung sitwasyon sobra pa naman akong mahal ng mga iyon he he he . . .

* * * Nagkausap kami ni OWEL ng dumaan ako sa GDR sabi nia tawagan ko daw si MHAEI ako naman si gaga buong akala ko kung bakit pinatatawagan sakin si MHAEI ayun pala sasabihin lang ni MHAEI na sasama si OWEL samin pagpunta kyna JHON at GERL at kung ok lang daw na kasama si JAN. SAbi ko naman ok lang sakin di ko naman house yung pupuntahan namin beside kaibigan din naman ni JAN sina JHON at GERL. And MHAEI told me if ok lang na mag-usap kami ni JAN sabi ko ok lang sakin bastat di sapilitan....

* * * Hay buhay ang gulo kung sino yung gusto mong makasama iyon ang nilalayo sayo pero yung taong noon mo pa gustong makapiling at di na ngayon saka naman inilalapit sayo. OH tadhana masyado ka talagang swetik di pweding kapag may ibinigay ka wala kang kukunin. DATI i always wanted na maging ok kami ni JAN na maging magkaibigan man lang kami pero di nya ko binagbigyan but why now pa na parang ang naging kapalit pa eh yung dalawang lalake na napakaimportante sa buhay ko ngayon. . . Pwedi bang hilingin na sana wag na lang kaming magkaayos ni JAN bastat nasa akin sina MARK at CARL ♥ ♥

♥ ♥ ♥ ♥ ANGONO TOWN FIESTA 2000 ♥ ♥ ♥ ♥

♥ ♥ MAAGA pa lang na kayna MHAEI na ko mamayang tanghalian pa kasi ang usapan kyna JHON at GERL at para di halatang magkikita kami ni JAN inagahan ko na ang alis sa bahay kahit papano ayuko parin ng komplikasyon kahit na mag-uusap lang kami.

* * * 11:30 am pumunta na kami kayna JHON pero halos ala-una na ng hapon wala parin sina OWEL at JAN kaya nagpaalam na ko kay MHAEI at sinabi kong maypupuntahan pa ko dahil ang totoo nadidissapoint lang ako dahil wala naman yatang balak si JAN na magpunta at kung meron man walang ka effort-effort.

* * * I call RANDY bago ako umalis kyna JHON sa kanila kasi ang tropa ngayon dahil binyag ng pamangkin nya mag-aanak yata sina MARK, VINCE at CATH. He told me na susunduin nalang daw nya ko sa munisipyo dahil baka daw tagain ako ng singil ng tricycle driver lalo na ngayong may occassion. Kaya nagpaalam na ko kyna JHON at MHAEI.

* * * Para ngang DEJABU kasi like noong party ni JAYPEE di na naman si RANDY ang sumundo sakin kundi si RYAN, may nga bisita daw kasi na dumating at wala pa daw si MICHEAL na utusan ni RANDY ( lagi namin kasing binibiro si MICHEAL na alipin ni RANDY dahil lagi silang magkasama ) sana nga rin DEJABU na magkabati narin kami ni MARK katulad noong bday ni JAYPEE. I asked RYAN kung ok lang na magikot-ikot muna kami sa stangje kasi di pa naman kompleto ang tropa. Isa pa ayuko munang makita si MARK dahil mas lalo lang madaragdagan ang sakit na nararamdaman ko. Buti naman pumayag si uloktong kaya ayun naglibot kami.IPINARK muna namin yung motor sa may bayad na parking area atleast sigurado kaming di mawawala. At sa kalibangan namin sa paglilibot umabot kami sa PAG-ASA na shade for RYAN at flower BASE lang for me ang nabili namin di tuloy namin namalayan yung oras alas-tres na pala ng hapon dalawang oras na pala kaming nagpalakad lakad. Kaya nagpasya na kaming pumunta kyna RANDY.

Nang dumating kami buo na ang tropa pera lang kyna LYCA at IAN. CATH asked me san kami galing ng kuya nya sabi ko nagstangge kami kya lang nalibang kami pamimili. Nakita ko na iba ang timpla ni ANNE ng tumabi si RYAN sa kanya ( naku patay na ito nga ba sinasabi ko) at ng ilibot ko yung paningin ko atr magtama yung mga mata namin ni MARK para kong natusok ng isang libo at isang aspili dahil kitang-kita yung poot sa mga mata ni MARK na sa kasamaang palad di ko alam kung para saan. (Wala naman akong ginawang masama ah.) At para makaiwas sa tensyon nagpaalam ako na magmamano lang sa nanay at tatay ni RANDY. Nang pumasok ako sa loob ng bahay nila nakita kong naglalaro sina CEDRICT at PATRICIA kaya nakipagkulitan muna ako. For the first time since maging kaibigan ko ang CYBER ngayon ko lang naramdaman na na-issolate ako. Ewan pero pakiramdam ko biglang naiba ako sa kanila. Pakiramdam ko may nangyari habang wala kami ni RYAN and I know may kinalaman sakin yun kahit papano.

RANDY approach me after a minute nasa labas na daw sina IAN at LYCA galing sa paghahanap samin dahil akala nila nasiraan kami o baka may naging problema. HE asking me kung gusto kong kumain pero sabi ko mamaya nalang. Tahimik akong umupo sa tabi ni CATH at ramdam na ramdam ko yung tensyon sa paligid kahit na nagsisimula ng kumanta si ANDOY. Pinilit kong maging formal kahit na pakiramdam ko ano mang oras tutulo yung luha ko dahil sabihin man nila o hindi i feel theres something happen na may kinalaman ako pero they dont want to tell me. After a couple of hours na ramdam na ramdam ko parin yung tensyon lalo nat napansin kong naging tahimik si Ryan at Anne naisipan kong magpahangin. Nagpaalam akong lalabas sandali para bumili ng candy, pero i didnt expect na sinundan ako ni MARK.

MARK: anong ginagawa mo?

ME: ha? ( dahil i dont know kung ano ang sinasabi ni MARK.) but i feel na may bahid na galit ang pagtatanong nya na pinipilit kong hanapan ng sagot sa sarili ko kung bakit, kung ano ang ginawa ko ?

MARK: Alam mo naman na sina RYAN at ANNE na diba?

ME: OO ( i know na, i have an idea na kung bakit)

MARK: kung ganun bakit gingawa mo to? KATHY, i know na sanay kang binabalikan ng lahat ng iniwan mo pero sana naman isipin mo na may relasyon kang masisira. Di lang relasyon pati pagkakaibigan. Isipin mo sana di lang ikaw ang babae sa mundo. Hindi lang ikaw ang masasaktan at masisira.

After Mark said all that hars words iniwan na nya ko. He didnt give me a chance to say my side o kahit manlang ipagtanggol yung sarili ko. That time tuluyan ko ng di napigilan ang umiyak pero pinilit ko paring pakalmahin ang sarili ko dahil i know mas magiging malaki yung issue kung may makakaalam pa ng nangyayari sakin. Pinilit kong itago yung damdamin ko when i get back sa loob ng bahay. Pero yung sakit ramdam na ramdam ko dahil for all people si MARK pa ang magsasabi nung mga salitang iyon sakin. Nasasaktan ako sa pagbabago ng pakikitungo sakin ni MARK. Yung dating MARK na ayaw makikitang nasasaktan o umiiyak ako yun na yung MARK na nagbibigay sakin ng sakit at dahilan ng pagluha ko. At naiinis ako sa sarili ko dahil kahit nasasaktan ako ito parin ako nandito malapit sa kanya at hinahayaang saktan ako.

* * * After an hour nagpaalam narin ako na uuwi na. Wala na rin namang saysay. Pakiramdam ko ako pa yung nagdadal ng tensyon. Before i go nag sorry ako kay ANNE dahil nagtagal kami ni RYAN i told her na ako yung may kasalanan. Hindi ko na hinintay na may magbalat sibuyas pa na awatin ako pag-uwi kaya pumasok na ko sa bahay nina RANDY para magpaalam sa mga magulang nito then RANDY took me sa hi-way kung saan dumadaan yung mga sasakyan dahil nga feista. I know RANDY want to say something or asking pero ng sinabi kong ok na ko di na sya nagsalita ulit bukod sa yngat ako.

* * * I dont know what happened, i feel alone, i feel lonely, sad and depress. Pakiramdam ko nagiisa ako sa mundo. Kahit na gusto ko na may makausap at makasama i know no one cant understand my true feelings. Kaya i dicide na puntahan SYA dahil i know mula pagkabata sya lang ang kakampi ko SYA lang ang nakakaintindi sakin. Sa simenteryo ako bumaba. Dinala ako ng mga paa ko sa puntod ng daddy ko. Since HE was die araw ng mga patay, fathers day, birthday lang namin sya nadadalaw. Pero this time i need HIM, I need some one who can say TAMA ako. I cry and cry to HIM kahit para kong sira na di ko manlang sure kung naririnig NYA ko. I asking HIM kung bakit iniwan nya kami ng maaga. Baka sana hindi ako nag-iisa that kind of time kung nasa tabi lang namin sila ni MOMMY. I dont want to blame HIM why I hurt pero I know kung buhay sya HE protect us at malamang ni isang boyfriend wala pa ko ngayon at sana di ako natutong magmahal para lang masaktan.

* * * When i got home nasa tambayan sina OWEL, JAN at TONY. They told me na nagkasalisi daw kami kakasakay ko lang daw ng tricycle when they arrive. And for almost eleven months after ng mga masasakit na nagyari samin ni JAN ngayon lang kami nagkatinginan at nagkangitian ulit. I want to be happy dahil sa mga nangyayri but i cant dahil alam ko lahat ng mga nangyayaring maganda samin ni JAN ngayon may kapalit na sakit para sakin, kay CARL at kay MARK. ♥ ♥

to be continue .. .