BAKIT nga ba minsan ang tao
kapag nagmamahal na babaliw nawawala sa sarili.
Kahit di nila alam
kung saan sila pweding
dalhin ng pagmamahal na iyon,
sige lang ng sige
basta importante
yun yung bagay na
nagpapasaya sa kanila.
NO cares what could be
happened sa darating na bukas.
♥ ♥ ONE CRAZY NIGHT ♥ ♥
* * * I dont know kung bakit naisipan kong gawin ang lahat ng ito siguro isa ko sa mga taong nababaliw ng dahil sa pag-ibig. Kaibahan lang i did this disisyon di para sa taong mahal ko kungdi para lang makaahon sa pangungulila at awa sa sarili. Since ROCEL told me na nagkausap sila ni JAN minsan and she asking to him na kung gusto daw akong balikan ni JAN at sumagot ito ng "OO" pinag-isipan ko na ang balak ko na makipagbalikan kay JAN even i am not sure if my feelings is the same as before para kay JAN. At dahil sa sunod-sunod na mga pangyayari I decided to go for it. Malay ko ba kung katulad lang ng dati na nagtatago lang pala yung nararamdaman ko for JAN at kung di man madali namang mahalin at mapag-aralang mahalin si JAN lalot minahal ko na sya dati. I wrote a letter for JAN na magkita kami sa PANTOK where KUYA ABET leave. Mas safe kasi kami doon walang makakakita o makakakilala samin.
* * * Siguro kagustuhan narin ito ni GOD, nagpray naman ako sa kanya diba na SYA na ang bahala samin ni JAN kung saan nya kami dadalhin. Basta sana lang wag mangyari yung dati na masira ang samahan namin ng pamilya ko. I know si JAN lang yung sagot sa lahat ng kalungkutan ko ngayon at pangungulila. Even I still dont know kung may natitira pa nga ba kong pagmamahal kay JAN sigurado naman ako na mahal ako ni JAN, that he loves me and care for me. Saka mabuti narin iyon Just incase na magluko si JAN di na ko masyadong masasaktan dahil sanay na ko sa kanya na lagi nya kong pinaiiyak. At this moment I know JAN is the only one answer sa lahat ng ito. ♥ ♥
♥ ♥ I still hurt but i know i need to be a fighter. CARL is just one of those people who came in my life and be part of it. Someone who i love but not for me. After I heard that he (CARL) still in love with his EX GIRLFRIEND iniwasan ko na si CARL. I admit di ganun kadali yun lalo nat nasa isang room kami at nasa iisang circle of friends. Kaya kung may lakad man ang tropang IV-7 magkasama man kami di naman kami nag-uusap. I know nakakahalata na ang tropa but they know na hindi sila dapat makialam kung di lang kinakailangan. One day Rogelio asked me kung magkaaway kami ni CARL pero hindi ko yun sinagot at nagkibit balikat nalang ako. Hahayaan ko nalang na sila makatuklas ng biglang pagbabago ng status ng relationship namin ni CARL dahil sina MEAN at ALMA lang naman ang totoong nakakaalam ng tunay na dahilan ng di ko pagpansin at pangbabaliwala kay CARL. And i told them na wag ipapaalam at sasabihin kahit kanino.
* * * Sa uwian dahil wala namang lakad ang TROPANG IV-7 kayna ZALDE, CHRISTIAN at DANIEL ako sumabay. At dahil di naman mainit naglakad nalang kami. I told them na di ako sasama sa pagbibiliard ngayong araw dahil nga may usapan kami ni JAN. CHRISTIAN volunter na ihatid ako sa sakayan. Siraulong lalake san daw ako pupunta at papuntang BINANGONAN ang sasakyan ko. Sabi ko pupunta ako sa kuya ko sa PANTOK. At sa dinami dami ba naman ng makakasalubong namin sa UNISHOP bakit sina BETTY, DHALIA at FELLY pa. AHHH kapag minamalas ka nga naman oo. At di nga ako nagkamali tinudyo pa kami ni CHRISTIAN na para bang may malisya yung paghatid sakin ni CHRISTIAN sa sakayan ng jeep at para di na humaba nagpaalam na ko kay CHRISTIAN at sumakay na ng jeep.
* * * FOR almost 11 months napag-usapan na namin ni JAN lahat ng dapat naming pag-usapan. And I admit na naliwanagan ako na ako yung unang nagkasala dahil ako pala yung unang umiwas kay JAN after the incident sa bahay. Pero di ko na pinaalam kay JAN yung plano ko noong na kausapin sya pag-alis ni mommy. Ang ganda at ang sarap ng pakiramdam na napag-usapan namin lahat ng hang-ups namin sa isat-isa noon. Alam ko nadagdagan na naman ang kasalanan ng pamilya ko sa isip ko pero ngayon naiintindihan ko na ginawa lang nila iyon para sa ikabubuti ko kaya wala akong dapat ikasama ng loob.
Nakakatuwa nga dahil sa pag-uusap namin ni JAN wala pala syang alam na nagkabalikan kami ni MARK pero alam nia yung tungkol samin ni RYAN. Pero di ko narin ipinalam kay JAN yung tungkol kay MARK dahil wala na rin naman saysay yun. Wala ng saysay kung ano man yung nangyari sa nakaraan namin ang mahalaga ok na kami ngayon at maayos na. Kahit na may bahid na takot sa puso ko para sa pamilya ko. Hay bahala na kung saan man NYA ko dadalhin SYA na ang manguna........
* * * Katulad ng dati ng umuwi kami sa plaza palang naghiwalay na kami. Bumama na sya doon. At aaminin ko nagsisimula na naman mamamahay sa dibdib ko ang mga daga dahil baka may makakita samin na magkasama. Hindi dahil sa tinatago ko si JAN kungdi ayuko na ng gulo sa pamilya ko.
Half of myself tells me na tama ang disisyon ko pero kalahati ng pagkatao ko ang tumututol dahil alam ko di na ko katulad ng dati. I know in myself na di ko na kayang ibigay kay JAN yung pagmamahal na kaya kong ibigay noon. O dont know why, kung dahil ba kay CARL, kay MARK o dahil iyon na lang talaga ang kayang ibigay ng puso ko. . . . ♥ ♥
♥ ♥ Wala namang celebration si KUYA WILLIAM kaya batian lang sa school. Ewan ko kung bakit pero sabi nya kung gusto daw namin inuman lang. Sila ARTHUR yata pumunta pero di lang ako sumama. Di ko feel kasi eh ewan kung bakit bigla akong tinamad he he he he. . . .♥ ♥
to be continue . . ... . . .
No comments:
Post a Comment